22 stycznia

Borys wykonywał dzisiaj wszystkie ćwiczenia bez problemu, wiedział, że po każdym zadaniu musi podejść do tablicy i przewiesić psc-a, kontynuować kolejne zadanie. Wprawdzie,  podobnie jak ostatnio, kusiły go bardzo ciastka leżące na stoliku i podchodził do nich kilka razy, ale po mojej pierwszej interwencji, kiedy wzięłam go za rączkę i głośno powiedziałam „nie”, później wystarczyło już samo to słowo, a chłopiec odchodził od stolika. Bardzo ważne jest teraz nauczenie Borysa, że nie może mieć za każdym razem tego, na co ma ochotę, i że są pewne zasady, które obowiązują. Zwłaszcza, że reakcja chłopca na ciasta nie wynika z jakiegoś wielkiego głodu – przed naszymi zajęciami zawsze zjada duży obiad – tylko po prostu ma na nie ochotę. Spróbuję go nauczyć, że są pewne zasady na naszych zajęciach, których trzeba się trzymać. Zwłaszcza, że jeżeli teraz przy takich drobnych rzeczach chłopiec nauczy się słuchać, to potem będzie mu łatwiej, jak już będzie starszy i pojawią się większe problemy.

Również dzisiaj udało się Borysowi bezbłędnie ułożyć obrazki naprzemiennie i nawet zaczęliśmy ćwiczyć nowe przedmioty: rozgwiazdę i konika, co także nie sprawiło chłopcu problemu. Kolejnym sukcesem, było bezbłędne przyporządkowanie napisów do obrazków – wprawdzie zdarzyło się to tylko za dwoma ostatnimi turami, ale wyglądało to tak, jakby Borys faktycznie wiedział co robi i świadomie przyporządkowywał dane napisy do konkretnych obrazków.

Podczas przerwy na jedzenie Borys poradził sobie i samodzielnie zjadł łyżeczką czekoladowy serek. Bardzo miły był to widok, zwłaszcza kiedy chłopiec zauważył, że deser mu się już kończy i coraz trudniej nabrać coś na łyżeczkę, potrafił dojść do tego, żeby drugą rączkę przytrzymać kubeczek i zebrać to, co zostało na ściankach.

Nasze następne spotkanie w przyszły piątek.